در تعریف کدینگ حسابداری  یکی از سطوح پایانی حسابداری، حسابهای تفصیلی است.این سطح حساب عموما زیر مجموعه حسابهای معین است. در تعریف حسابهای تفصیلی در بسیاری از موارد ناچار به استفاده از یک حساب تفصیلی در چند حساب معین مختلف هستیم، بطور مثال یک حساب بانکی با معینهای بانکها، اسناد در جریان وصول و  اسناد پرداختنی در ارتباط است. یک شخص اگر هم سهامدار باشد هم کارمند مجموعه، میتواند گردش مالی در معین جاری شرکا، جاری کارکنان، وام کارکنان و … ومعینهای دیگر داشته باشد.

اگر از حساب تفصیلی شناور استفاده نکنیم

زیر هر حساب معین حسابهای تفصیلی مربوط به همان حساب معین مشخص خواهد شد.از محاسن این روش سادگی تعریف کدینگ حسابها و سادگی صدور سند حسابداری می باشد.

معایب این روش نیز سختی گزارش گیری تجمیعی و مقایسه ای از یک تفصیل می باشد. بطور مثال، شما اگر نیاز داشته باشید مستقل از یک معین، مانده حساب یکی از شرکا را بدانید باید مانده هریک از حسابهای شخص را گرفته و سرجمع آنها را محاسبه کنید.

زمانی که شما بخواهید این گزارش را برای مراکز هزینه یا پروژه ها بگیرید و مقایسه ای بین هزینه و در آمدهای یک پروژه یا مقایسه دو یا چند پروژه با هم را انجام دهید، تهیه چنین گزرشهایی بسیار زمانبر و سنگین خواهد بود.

پس برای حل این مشکل از روش دوم استفاده خواهیم کرد.

استفاده از حساب تفصیلی شناور

در این روش کد تفصیلی را از معین جدا میکنیم و هر حساب تفصیلی بطور مستقل تعریف می شود. هنگام ثبت سند حسابداری،سطح معین و تفصیلی به تفکیک درج می شوند.در این روش برای هر تفصیل در کل سیستم، یک کد واحد خواهیم داشت. به همین دلیل به این روش تفصیلی واحد  گفته می شود و چون این تفصیلی می تواند با چند حساب معین در ارتباط باشد به آن تفصیلی شناور نیز گفته می شود. در این حالت دیگر لازم نیست برای گردش داشتن یک تفصیل در چند معین، چند کد با همان نام داشته باشیم.

از معایب این روش پیچیدگی تعریف حسابها می باشد که در مقابل امکاناتی که در اختیار ما می گذارد قابل چشم پوشی است.

محاسن این روش گزارش گیری بسیار قوی و پویا است.  شما می توانید گردش و تراز هر حساب تفصیلی را در یک معین مشخص یا در تمامی معین ها ،به صورت سرجمع یا به تفکیک براحتی گزارشگیری نمایید.